Μικρές ή μεγάλες αλήθειες. Εκφρασμένες σε λίγες λέξεις. Αφημένες σε τοίχους.
Σχεδόν καθημερινά περνάω μπροστά από το παρακάτω σύνθημα.
"Αν σηκώνεις τους ώμους δε θα βρεθούν ώμοι να σε σηκώσουν"
Δεν έδινα ποτέ σημασία.
Ωσότου η αλήθεια του έγινε αλήθεια μου.
Και μια μέρα δεν το αγνόησα.
Υπάρχουν αμέτρητα συνθήματα, σκορπισμένα σε διάφορα σημεία της πόλης,
που σου δίνουν την ψευδαίσθηση πως τσιμέντο και τούβλα έχουν
δικαίωμα λόγου. Μήπως είναι σκέψεις κάποιου που του στερούν το δικαίωμα του προφορικού λόγου; Ας δούμε:
